Güneş gibi doğarken hayalin düşünceme aşkının gölgesinde okurum aşk ilmini
Aşkın sinici tiryak bir bengisu özüme aşkınla ilmek ilmek dokurum yüreğimi
***
Gözün değse gözüme gül yüzünle bir gülsen haram olur ağlamak gülşene döner gönlüm
Asırlar sonra yine Mekke’den çıkıp gelsen senin için sevgili Medine olur gönlüm
***
Sensizlik girdabında çırpınırken insanlık lütfedip te efendim elini vermez misin?
Yetim kalmış ümmetin sarmış parçalanmışlık seslenip te öteden yine ruh vermez misin?
***
İntizarınla mahzun derbederim her gece Gülzarından konsaydı kalbime bir nur yeter
Nisan yağmuru ol dol hücre hücre içime arındır beni benden yalnızlığımda seslen..