Bedir’de geziniyor Uhud’da ağlıyorum
İslamiyeti görüp yüreğimi dağlıyorum
Ah nasıl müminlerdi küfre karşı koydular
Nice Ebu Cehil’i bir hamlede yıktılar
İçten inanmışlardı yürekleri çelikten
İşkencelere rağmen Rabbim Allah dediler
Sabrın son raddesine inanarak geldiler
Ne mutlu ki bizlere nefsi yenersek eğer
Ebu ulvi davada bir set oluşturdular
Savaşlardan savaşa Rasul ile koştular
Ne gam ne kaygı keder duymayıp yüüdüler
Cennetin kapısından meleklerle girdiler
Hamza gibi doğranıp Cafer gibi uçsaydım
Nesibe hatun gibi savaşlarda koşsaydım
Şu dünyaya batmadan şehadeti bulayım
Yarabbim huzuruna alnı açık varayım…