Nöbetler yağmur yağmur, bir ömür iki nefes
mahşeri dünya sanır, hep aldanır her bir nefs
kalpleri bir hırs sarmış dünya telaş içinde
kimse burda kalmıyor, gidiyor bir biçimde
birden sûr a üflenir, şimşek çakar beyninde
her şey yere çakılır, herkes donar bir yerde
zalim zulmünden bıkmaz, lanet eli her yerde
mazlumun sesi çıkmaz, gözleri kıyamette
zulme kıyamet yakın, gün doğmaz beklemekte
tek çare ölüm değil, serde var direnmekte
güneş tepeye iner, herkes bir gölge arar
mahkemeler kurulur, verilir en son karar
hesabı var dünyada her nefsin yaptığının
ve kudret elde iken neden yapmadığının