yeşerdik çiçek açtıkhayatın baharında
ne havaya ne suya gönle düşen cemreyiz
ılık bir imbat gibi kara kış ortasında
ne havaya ne suya gönle düşen cemreyiz
her müminin başında doğuştan sevda tacı
böylesine hasretim gök katında ilacı
nedenini sorarken geçmişe acı acı
ne havaya ne suya gönle düşen cemreyiz
binbir çile içinde bir canımız var ödünç
omuzlardakı yukun ateşinden kaçmak güç
heryerde zamanda yılda değil günde üç
ne havaya ne suya gönle düşen cemreyiz…