Sehpalarında sarıkla sallandığımız
Sabahlara sorun bizi
Suçumuz adımızda saklıdır
Şaşkınız
Öfkeliyiz
Söylenmez biz
Hangi suçtan ölmeliyiz
Ölüme değil
Ölümden değil gardaş
Biz dili bağlı
Gitmeye yanarız
Savrulsun sarığımız
Erzurum’dan Rize’ye
Maraş’tan Konya’ya
Umudun dili olsun
Umudun dili olsun
—–
Bir gün konuşur devleşen bedenimiz
Sevdamızla mayaladığımız bu toprak
Ahdimize nankörlük etmez
Biz onun üstüne düşerken düşlerimizde
O patlamayı sabırla bekleyen mavzerimşzdir
Yiğitliğin,yiğitliğin bayrağı indirilirken surlardan biz göstersik darağaçlarına
Ölümün yakasına nasıl gül kondurulur
Mertliğin sinsi güllere satıldığı gün
Çekmişim yüreğimizi sürmüşüz namluların üstüne….